CineΕλληνικον : Κράτησε με (2006)
η ιστορία : μια ραδιοφωνική παραγωγός χάνει τον πατέρα της ξαφνικά. Προκειμένου να καταφέρει να χειριστεί αυτή την απρόσμενη απώλεια δημιουργεί μία ιστοσελίδα, στην οποία ακροατές της στέλνουν τις δικές τους ιστορίες απώλειας. Αργότερα συναντιέται μαζί τους και μοιράζονται τις ιστορίες μέσα από το παιχνίδι της αφής. Στη διάρκεια αυτών των συναντήσεων ένας άντρας χάνεται απρόσμενα. Μέσα από τις ιστορίες που μοιράζονται, όλοι καταφέρνουν να χειριστούν την απώλεια τους και να συνεχίσουν τη ζωή τους με μεγαλύτερη δύναμη και αισιοδοξία. Το ίδιο και η ηρωΐδα, η Ιουλία μαθαίνει να συναναστρέφεται στο παρόν και να συμφιλιώνεται με το παρελθόν της.τα σχόλια : ταινία αυτοβιογραφική, με ποιητικές διαθέσεις, συναισθηματικές προεκτάσεις και κεντρικό θέμα την «απώλεια». Η Λουκία Ρικάκη, στο τελευταίο της κινηματογραφικό πόνημα παίζει με την εικόνα, με τα χρώματα, τους ήχους. Το μοντάζ καταλυτικό στοιχείο της ταινίας, είναι αυτό το μέσο που της δίνει διαστάσεις υπερβατικές, που συγκινούν το θεατή, τον κρατούν σε εγρήγορση, όπου η καρδιά δονείται, το μυαλό σκέφτεται, οι παλμοί χτυπούν. Κυρίως, κατά την προβολή του «Κράτησε με», το μυαλό προκαλείται και υπεισέρχεται σε μεγάλο βαθμό στο ζήτημα του πρωταγωνιστή της εκάστοτε σκηνής αλλά και της πρωταγωνίστριας, της Ιουλίας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι φαίνεται ξεκάθαρα στο «πανί» η χαλαρή διάθεσή της και ο αυθορμητισμός του αποτελέσματος. Η πρωτοτυπία του σεναρίου, οι 63 δηλαδή ιστορίες που αλιεύτηκαν από το διαδίκτυο, όταν η σκηνοθέτρια άνοιξε το site www.holdme.gr και δέχτηκε κείμενα από χρήστες του διαδικτύου, την κατατάσσουν στις πιο διαδραστικές ταινίες των τελευταίων ετών. Καταλυτικό ρόλο στο « Κράτησε με» η μουσικήΑπό κει και πέρα το «παιχνίδι της αφής», το οποίο παίζει και σεναριακά αλλά και σκηνοθετικά η Ρικάκη, είναι μια προσωπική της επιλογή, που τη χαρακτηρίζει στις περισσότερες δουλειές της (όπως και στην τελευταία μικρού μήκους «Κατά μόνας ηδονές»).η σκηνοθέτιδα : η Ρικάκη εμφανίστηκε μέσα στο 2007 με δυο καινούριες σκηνοθετικές δουλειές, οι οποίες επανέφεραν στο προσκήνιο το γνωστό ύφος της, το οποίο απολαύσαμε στο « Κουαρτέτο σε 4 κινήσεις» και στη « Συμφωνία Χαρακτήρων» παλαιότερα. Οι πειραματικές της προσεγγίσεις τόσο με το ίντερνετ όσο και με το νέο ψηφιακό μέσο, δείχνει άνθρωπο με διάθεση για αλλαγή. Σε αυτό φυσικά και τη βοηθά η δεκαπένταχρονη ενασχόλησή της με τη stand up κωμωδία και την παραγωγή πρωτότυπων ντοκιμαντέρ (όπως ο « Άλλος» και το «Αιγαίο μέσα από τα λόγια των ποιητών»). Για την ταινία « Κράτησε με» μίλησε στον Νέστορα Πουλάκο και το «Cine.gr» :Πως θα χαρακτήριζε την ταινία της :«είναι μία ταινία, που αξιοποιεί τα σύγχρονα μέσα για να μιλήσει για αρχέγονες ανάγκες μας και είναι μια υβριδική ταινία σε ύφος και στυλ, καθώς συνυπάρχουν σε αυτήν, στοιχεία μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ και δοκιμιακής γραφής και ίσως αποδεικνύει ότι η ποίηση και η ομορφιά έχουν θέση σε κάθε εποχή ανεξάρτητα από τη γραμματική που χρησιμοποιεί κανείς για να επικοινωνήσει».Για το σενάριο και τη χρήση του ίντερνετ :«το αρχικό στάδιο σύλληψης και υλοποίησης αυτής της ταινίας, ήταν να απευθυνθώ, μέσω του ίντερνετ, στο τυχαίο επισκέπτη που θα ήθελε χωρίς κανένα επίπεδο λογοκρισίας και κανένα επίπεδο επιλεκτικής διαδικασίας, απολύτως δημοκρατικά και ισότιμα, να πάρει μέρος στη δημιουργία μιας ταινίας και κυρίως να πάρει μέρος στο μοίρασμα μιας εμπειρίας (…) μετά το στάδιο της ένταξης αυτών των ιστοριών στον ιστό του μυθοπλαστικού σεναρίου, ήταν μια άλλη διεργασία ενδιαφέρουσα και αυτή, όχι τόσο εύκολη, γιατί απαιτούσε να προσαρμοστούμε σε μια άλλη γραμματική και να σεβαστούμε την ταυτότητα και τα χαρακτηριστικά της κάθε ιστορίας του κάθε συγγραφέα ενώ ταυτόχρονα έπρεπε να διατηρήσουμε μια εναλλαγή που να βοηθάει τον θεατή, τον αναγνώστη, στο να παρακολουθήσει την ιστορία και Εννοείται ότι αυτό δεν έγινε με γραμμικό τρόπο(…) στις ιστορίες που λάβαμε υπήρχε καλή γραφή, αληθινή κατάθεση και όχι αυτό που λεμέ στην ιντερνετική γλωσσά spam, δεν είχαμε ούτε ένα spam, δεν ξερώ πως έγινε αυτό, ίσως γιατί εξηγούσαμε αρκετά καθαρά στην ιστοσελίδα τι θα κάναμε και όποιος έμπαινε στο παιχνίδι έμπαινε έντιμα και αποφασισμένα».Για την αισθητική και τη σκηνοθετική της ματιά :«έχω αισθητική εμμονή με την κατασκευή της εικόνας, τη σύνθεση του κάδρου, τη λειτουργία του χρώματος και της μουσικής Στο «Κράτησε με» πιστεύω ότι έχω κάπως προχωρήσει στιλιστικά στο μοντάζ, στην λιγότερο ακαδημαϊκή αφήγηση και, ευτυχώς, γιατί βρίσκω πολύ βαρετό, στην εποχή του ίντερνετ, να διαβάζουμε και αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα διαφορετικά πιο πολυεπίπεδα». Για τις εντυπώσεις που της άφησε στο τέλος :«μου έχει κάνει ήδη πολλά δώρα. Το πιο σημαντικό είναι ότι μου έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω τον άντρα που με έκανε να τον ερωτευτώ με όλη μου την καρδιά, γιατί μου είπε ακριβώς αυτό : « κράτησε με».
η ιστορία : μια ραδιοφωνική παραγωγός χάνει τον πατέρα της ξαφνικά. Προκειμένου να καταφέρει να χειριστεί αυτή την απρόσμενη απώλεια δημιουργεί μία ιστοσελίδα, στην οποία ακροατές της στέλνουν τις δικές τους ιστορίες απώλειας. Αργότερα συναντιέται μαζί τους και μοιράζονται τις ιστορίες μέσα από το παιχνίδι της αφής. Στη διάρκεια αυτών των συναντήσεων ένας άντρας χάνεται απρόσμενα. Μέσα από τις ιστορίες που μοιράζονται, όλοι καταφέρνουν να χειριστούν την απώλεια τους και να συνεχίσουν τη ζωή τους με μεγαλύτερη δύναμη και αισιοδοξία. Το ίδιο και η ηρωΐδα, η Ιουλία μαθαίνει να συναναστρέφεται στο παρόν και να συμφιλιώνεται με το παρελθόν της.τα σχόλια : ταινία αυτοβιογραφική, με ποιητικές διαθέσεις, συναισθηματικές προεκτάσεις και κεντρικό θέμα την «απώλεια». Η Λουκία Ρικάκη, στο τελευταίο της κινηματογραφικό πόνημα παίζει με την εικόνα, με τα χρώματα, τους ήχους. Το μοντάζ καταλυτικό στοιχείο της ταινίας, είναι αυτό το μέσο που της δίνει διαστάσεις υπερβατικές, που συγκινούν το θεατή, τον κρατούν σε εγρήγορση, όπου η καρδιά δονείται, το μυαλό σκέφτεται, οι παλμοί χτυπούν. Κυρίως, κατά την προβολή του «Κράτησε με», το μυαλό προκαλείται και υπεισέρχεται σε μεγάλο βαθμό στο ζήτημα του πρωταγωνιστή της εκάστοτε σκηνής αλλά και της πρωταγωνίστριας, της Ιουλίας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι φαίνεται ξεκάθαρα στο «πανί» η χαλαρή διάθεσή της και ο αυθορμητισμός του αποτελέσματος. Η πρωτοτυπία του σεναρίου, οι 63 δηλαδή ιστορίες που αλιεύτηκαν από το διαδίκτυο, όταν η σκηνοθέτρια άνοιξε το site www.holdme.gr και δέχτηκε κείμενα από χρήστες του διαδικτύου, την κατατάσσουν στις πιο διαδραστικές ταινίες των τελευταίων ετών. Καταλυτικό ρόλο στο « Κράτησε με» η μουσικήΑπό κει και πέρα το «παιχνίδι της αφής», το οποίο παίζει και σεναριακά αλλά και σκηνοθετικά η Ρικάκη, είναι μια προσωπική της επιλογή, που τη χαρακτηρίζει στις περισσότερες δουλειές της (όπως και στην τελευταία μικρού μήκους «Κατά μόνας ηδονές»).η σκηνοθέτιδα : η Ρικάκη εμφανίστηκε μέσα στο 2007 με δυο καινούριες σκηνοθετικές δουλειές, οι οποίες επανέφεραν στο προσκήνιο το γνωστό ύφος της, το οποίο απολαύσαμε στο « Κουαρτέτο σε 4 κινήσεις» και στη « Συμφωνία Χαρακτήρων» παλαιότερα. Οι πειραματικές της προσεγγίσεις τόσο με το ίντερνετ όσο και με το νέο ψηφιακό μέσο, δείχνει άνθρωπο με διάθεση για αλλαγή. Σε αυτό φυσικά και τη βοηθά η δεκαπένταχρονη ενασχόλησή της με τη stand up κωμωδία και την παραγωγή πρωτότυπων ντοκιμαντέρ (όπως ο « Άλλος» και το «Αιγαίο μέσα από τα λόγια των ποιητών»). Για την ταινία « Κράτησε με» μίλησε στον Νέστορα Πουλάκο και το «Cine.gr» :Πως θα χαρακτήριζε την ταινία της :«είναι μία ταινία, που αξιοποιεί τα σύγχρονα μέσα για να μιλήσει για αρχέγονες ανάγκες μας και είναι μια υβριδική ταινία σε ύφος και στυλ, καθώς συνυπάρχουν σε αυτήν, στοιχεία μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ και δοκιμιακής γραφής και ίσως αποδεικνύει ότι η ποίηση και η ομορφιά έχουν θέση σε κάθε εποχή ανεξάρτητα από τη γραμματική που χρησιμοποιεί κανείς για να επικοινωνήσει».Για το σενάριο και τη χρήση του ίντερνετ :«το αρχικό στάδιο σύλληψης και υλοποίησης αυτής της ταινίας, ήταν να απευθυνθώ, μέσω του ίντερνετ, στο τυχαίο επισκέπτη που θα ήθελε χωρίς κανένα επίπεδο λογοκρισίας και κανένα επίπεδο επιλεκτικής διαδικασίας, απολύτως δημοκρατικά και ισότιμα, να πάρει μέρος στη δημιουργία μιας ταινίας και κυρίως να πάρει μέρος στο μοίρασμα μιας εμπειρίας (…) μετά το στάδιο της ένταξης αυτών των ιστοριών στον ιστό του μυθοπλαστικού σεναρίου, ήταν μια άλλη διεργασία ενδιαφέρουσα και αυτή, όχι τόσο εύκολη, γιατί απαιτούσε να προσαρμοστούμε σε μια άλλη γραμματική και να σεβαστούμε την ταυτότητα και τα χαρακτηριστικά της κάθε ιστορίας του κάθε συγγραφέα ενώ ταυτόχρονα έπρεπε να διατηρήσουμε μια εναλλαγή που να βοηθάει τον θεατή, τον αναγνώστη, στο να παρακολουθήσει την ιστορία και Εννοείται ότι αυτό δεν έγινε με γραμμικό τρόπο(…) στις ιστορίες που λάβαμε υπήρχε καλή γραφή, αληθινή κατάθεση και όχι αυτό που λεμέ στην ιντερνετική γλωσσά spam, δεν είχαμε ούτε ένα spam, δεν ξερώ πως έγινε αυτό, ίσως γιατί εξηγούσαμε αρκετά καθαρά στην ιστοσελίδα τι θα κάναμε και όποιος έμπαινε στο παιχνίδι έμπαινε έντιμα και αποφασισμένα».Για την αισθητική και τη σκηνοθετική της ματιά :«έχω αισθητική εμμονή με την κατασκευή της εικόνας, τη σύνθεση του κάδρου, τη λειτουργία του χρώματος και της μουσικής Στο «Κράτησε με» πιστεύω ότι έχω κάπως προχωρήσει στιλιστικά στο μοντάζ, στην λιγότερο ακαδημαϊκή αφήγηση και, ευτυχώς, γιατί βρίσκω πολύ βαρετό, στην εποχή του ίντερνετ, να διαβάζουμε και αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα διαφορετικά πιο πολυεπίπεδα». Για τις εντυπώσεις που της άφησε στο τέλος :«μου έχει κάνει ήδη πολλά δώρα. Το πιο σημαντικό είναι ότι μου έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω τον άντρα που με έκανε να τον ερωτευτώ με όλη μου την καρδιά, γιατί μου είπε ακριβώς αυτό : « κράτησε με».
