Πέμπτη 9 Αυγούστου 2007

έρχεται γυμνή με την αλήθεια της ..


Εγώ πλάνταξα στο κλάμα και λυτρώθηκα Με συγκίνησε πολύ, και όσο περνάει ο καιρός με συγκινεί ακόμα περισσότερο.Η σύλληψη να βγει ένα βιβλίο και μία ταινία συμμετοχικά μέσα από το διαδίκτυο είναι μία επανάσταση. Κατάφερε να συντονιστεί και να συντονίσει ανθρώπους σ΄ένα θέμα κοινό. Κατάφερε να τους κινητοποιήσει να πουν τον πόνο τους για τη δική τους απώλεια. Κατάφερε να απενοχοποιήσει το διαδίκτυο και την τεχνολογία και απέδειξε ότι όποιος έχει τα κότσια να την κάνει όχι μόνο χρήσιμη τεχνοκρατικά, αλλά και ανθρώπινη, λυτρωτική, ευαίσθητη και εξομολογητική. Αυτή είναι η σύγχρονη ματιά της , η γρήγορη που πιάνει τις ταχύτητες και τις χρησιμοποιεί στην υπηρεσία της ψυχής. Ελάτε να τα πούμε παιδιά, να πούμε τον πόνο μας για τις απώλειές μας, να τον μοιραστούμε να κρατηθούμε από το κλάμα μας και να στεγνώσουμε τα δάκρυά μας μαζί. Στόχος είναι η ανακούφιση που έρχεται με το μοίρασμα, στην εποχή της μοναξιάς. Πίσω από το συναισθηματικό εγχείρημα του «ελάτε να συνομολογήσουμε την απώλειά μας» κρύβεται η πολιτική της ταυτότητα η ματιά για τη ζωή, που τη θέλει συμμετοχική, διαδραστική, και ισότιμη. ένα κάλεσμα για συμμετοχή επί ίσοις όροις. Αν αυτό δεν είναι πολιτική θέση και αριστερή οπτική για τη ζωή τότε τι είναι;Οι περισσότεροι είμαστε ένα μάτσο παράπονα, που η εποχή μας έκανε αδρανείς, που μας στέρησε το όραμα για έναν καλύτερο κόσμο και σου ξεπετάγεται ξαφνικά καποιος που επιμένει να κάνει το όραμα πράξη και έρχεται γυμνή με την αλήθεια της να σε ταρακουνήσει και να σου πει ότι οι ανάγκες δεν άλλαξαν και ότι ο τρόπος για να μιλήσουμε είναι πολύ απλός : Μία ιστοσελίδα ένα κάλεσμα και να τη η ταινία νάτο και το βιβλίο, μας φωνάζει να μην γκρινιάζουμε, γιατί από όλους μας βγαίνει το κράτησέ με. Εγώ την ευχαριστώ που με κρατάει με το κράτησέ με, ανακουφίζοντας την καθημερινή μου πεζότητα. Την ευχαριστώ που τις απώλειές μου μπορεί να τις κάνει ποίηση. Αντίθετα τα όσα πίστευε τα εξέλιξε, τα εδραίωσε καλύτερα και με την καλλιτεχνική της δουλειά τα ομόρφυνε. Δεν μάσησε σε τίποτα. Πάντρεψε τη δουλειά της με τα πιστεύω της . Τίποτα άχρηστο, τίποτα που να μην είναι βαθιά ανθρώπινο και πολιτικό, τίποτα που να είναι πρώτα εμπορικό και μετά επιλογή συντονισμένη με το μέσα της.
και Η αφιέρωση
...γιατί τα μονοπάτια που περπατήσαμε μαζί με ανέμελη ξυπολυσιά, μας υποχρεώνουν σ΄ ένα αέναο ρομαντισμό σε μια ανήσυχη περιέργεια και γλύκα μας κάνουν ν΄ αγαπάμε μ΄ εκείνη την τρυφερότητα που γεμίζει την καρδιά και την ξεχειλίζει με μυρωδιές της άνοιξης εκεί όπου το φως του ήλιου αποκαλύπτει ότι όμορφο έχουν οι όγκοι της ύπαρξης τα τοπία της φύσης.

Αχ και τι είναι ο χρόνος αν βρισκόμαστε έτσι σα να μην πέρασε μια μέρα για να αλλάξει τα χρώματα που αγαπήσαμε σ΄ αγαπάω σαν την αλήθεια και την ιστορία μας 23-3-2007
Εγώ θα σε κρατήσω για πάντα...Λ.Κ

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ηταν πολυ παραξενη η αισθηση του να ειναι γεματος ο χωρος απο τις ιστοριες και ταυτοχρονα απο τους ανθρωπους των ιστοριων αυτων.

Τον εαυτο μου δεν τον αναγγνωρισα και καλυτερα γιατι το μονο που θυμομουν απο το γυρισμα ειναι οτι την ιστορια δεν μπορεσα να την πω.
Στο βιβλιο με βρηκα αλλα στην φωνη οχι,ηταν μια αλλη αυτη που ακουγα και εβλεπα. Δεν με πειραξε καθολου αν και ακομη αναρωτιεμαι τι παραπανω προσθεσε το δικο μου κομπιασμα.

Στο δευτερο μερος που με προσπερασα χαθηκα στις ιστοριες πια.Να πω την αμαρτια μου ξαφνιαστηκα και εγω γιατι στο σεναριο ημουν απλα αναγνωστης που συνεδεα τα κομματια. Αλλα εχθες με την εικονα και την μουσικη (υπεροχη φωτογραφια) ενιωσα καποια στιγμη οτι ταξιδευα.
Την ιστορια του γιωργου την ειχα διαβασει τυχαια στο ιντερνετ οπως τυχαια ειχα βρει και το δικο σας site.Την ξαναβρηκα ξανα στο βιβλιο και επαθα ενα σοκ γιατι θυμομουν αυτα που γραφανε οι δικοι του γι αυτον, μου ειχαν μεινει.
Ο παππους μου πεθανε 18 αυγουστου και η ταινια βγηκε στις 9.Εγω την αλλη εβδομαδα θα λειπω.
Ωραιες συγκυριες.

Ευχαριστω για ολα, καλη επιτυχια στην ταινια!!

Α.M

Ανώνυμος είπε...

Σε ευχαριστώ γιά την πολύ τρυφερή μαγευτική όμορφη βόλτα που μας χάρισες..Ισως είναι από τις πιό αληθινές, καθαρές, ευαίσθητες, τρυφερές αλλά και με αρκετές γροθιές στο στομάχι ταινίες που έχω δει τα τελευταία χρόνια παγκοσμίως.Φυσικά εννοείται πολύ πολύ όμορφα πλάνα ,καταπληκτικές γωνίες ,υπέροχη αισθητική ,εξαιρετική φωτογραφία Όσο σκέφτομαι και προσπαθώ να κάνω λόγια το συναίσθημα που μου δημιούργησε τόσο μου έρχονται είκονες και χρώματα στο νού. Θα προσπαθήσω να περιγράψω αυτό που ένοιωσα με δικα μου λόγια. Αισθάνθηκα σα να ήμουν κάπου και διψούσα πάρα πολύ. Σαν να μην είχα ίχνος υγρού στοιχείου πάνω μου ,αφυδατωμένος ,στεγνός και με το που άρχισε η προβολή της ταινία είδα μπροστά μου μία καταγάλανη, τεραστίων διαστάσεων πισίνα με πεντακάθαρο νερό .Αυτό ήταν βούτηξα και δροσίστηκα, ενυδατώθηκα, καθάρισα και γέμισα δροσιά τις φλέβες,το μυαλό,τα μάτια ,τά πάντα.Να σαι καλά που με έσπρωξες στα πεντακάθαρα νερά σου
Κ.Σ

Ανώνυμος είπε...

Ειλικρινά δε νομίζω πως θα μπορούσε ποτέ να δέσει τόσο απίστευτα αρμονικά η μουσική με την εικόνα. Καθώς άκουγα τις μελωδίες, αναδύονταν βιώματα προσωπικά και θαμμένα βαθιά μέσα μου. Βούλιαζα σε ένα όμορφο λήθαργο γεμάτο συναισθήματα ευχάριστα, αλλά ταυτόχρονα ισοπεδωτικά. Υπήρξαν στιγμές που ήθελα να κλάψω γοερά και άλλες που χαμογελούσα.
Σας ευχαριστώ...

Ανώνυμος είπε...

Ξυπνησα νοιωθωντας μια παραξενη πληροτητα ..και σιγα σιγα φευγοντας η θαμπαδα του υπνου ειδα το ταξιδι που γενναιόδωρα μου χαρισες ταjιδι με τα φτερα του αγγελου στεγνα στη πλατη του κυρτομενου από σπασμους σωματος τhw αδελφης μου αρχισε να σηκωνεται αργα και σταθηκε στην
επιδερμιδα της θαλασσας ..αληθινος αγγελος ..ειχα ξεχασει ποοσο ομορφη ηταν σε ευχαριστω εισαι μοναδικη και πολυτιμη
M.L