Σάββατο 11 Αυγούστου 2007

I took a part of your loss...and made it my own

Torture the passions of man
Tender, the senses they satisfy
In one single breath the secret of the cycle of life is surrendered.

Open mouth
Inhale
Chest expands
Blood pressure increases
Body heats, arteries throb
Breathe in until you can’t breathe in.

Exhale s l o w l y
Blood rushes back to heart seeking more
Exhale
Exhale

Lungs GASPING for that which filled them only a moment ago

This is MY LOSS
Repeated over and over again
Countless times a minute

And so, when I stole your breath for a short while
I took a part of your loss
And made it my own

Let my heart speak to the moon
And let the moon whisper softly to you my hearts desires

This first kiss moved our two souls into steady revolution
Around and about the warm fixed
Fact of our brilliant lips
We touched each other as though we knew not better
and still this doom is ours
We sought late wanderings and then soft light
You looked at my hands as if they were all the world,
celebrated - idiolatrized
Were these scenes a result of chance, fortune, fate?
Then we must be their slaves and submit to them.
Or else, they’re gone and all that’s left are our own
Imaginings...

The moon over the island may have a message for you tonight,
Listen carefully and you might hear my heart beat.

Miss you
S

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Rikaki eisai entelos anerasti--kane kamia alli douleia giati gia skinothetis den kaneis---ade mazi me ti malea na paixete se kana tilepaixnidi

Ανώνυμος είπε...

You are the most special , smart, and active greek
women, and creative, you see the bueaty, poesii and trela- Bravo magical work.
H.A

Ανώνυμος είπε...

The film was incredible in fact I'm still thinking about it and discussing it with my friends.

Why did you choose the theme of Loss?

Anyhow, I am deeply impressed and inspired by you and your work.

Ανώνυμος είπε...

Η Λουκία Ρικάκη είναι καταξιωμένη στον ευρύτερο χώρο της τέχνης εφόσον ασχολειται με όλα κινηματογράφο, θέατρο, εικαστική δράση, αυτό που θέλω να πω είναι ότι το έργο της είναι καταξιωμένο και θα συνεχίσει να είναι καταξιωμένο γιατί έχει πάντα το τρόπο της να ανανεώνεται να μας παρουσιάζει πάντα κάτι με ένα καινούργιο τρόπο και όταν ξέρεις να παρουσιάζεις κάτι καινούργιο τότε δεν επαναλαμβάνεσαι τότε είσαι πραγματικά δημιουργός και αυτό το πετυχαίνει μ ένα μοναδικό τρόπο Αυτός ο μοναδικός τρόπος που την ωθεί στο να κάνει νέες αναζητήσεις νέους προβληματισμούς πρωτοποριακές επιλογές φαίνεται ότι είναι πάρα πολύ ευρηματικός και δημιουργικός εφ όσον ξεπερνάει τα στανταρ του δικού της χώρου και όχι μόνο εφόσον βλέπουμε ότι σε αυτό το χώρο διευρύνει τον ορίζοντα των προσδοκιών του έτσι λοιπόν καθιερώνεται η τέχνη και το στίγμα της Λουκίας Ρικάκη το βλέπεις και λες αυτό είναι Λουκια Ρικάκη είναι δική της και φαίνεται και ξεχωρίζει και έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο να εμπλέκει τον θεατή σε μια δημιουργική διαδικασία δηλαδή έχει τη δυνατότητα τον θεατή να τον κάνει συνδημιουργο εφ όσον τον βάζει να προβληματιστεί να σκεφτεί πάνω σε κομμάτια της ζωης που ακόμη και εάν είναι θλιβερά μέσα από την τέχνη γίνονται οικεία φιλικά μας προβληματίζουν λειτουργούν ως εγρήγορση κοινωνική αλλά και αισθητική απόλαυση έχει την ικανότητα ακόμη να συνδυάζει την διάνοια με τον παιχνίδι και είναι πολύ σημαντικό τη μαγεία με τη νέα τεχνολογία τη τεχνογνωσία
Το όνειρο με τη συμβολική σκέψη τη μεταφορική σκέψη την επικοινωνία με το παρόν το παρελθόν το μέλλον και πάνω απ όλα εκείνο που μ’αρεσει είναι πως μπορεί τα ασύνδετα και ξένα στην αρχή στοιχειά να τα συνδυάζει με ένα μοναδικό τρόπο και που αυτό είναι και το δημιουργικό και μετά να φαίνονται οικεία είναι αυτό που λένε στη δημιουργικότητα ότι το ξένο γίνεται οικείο και το το οικείο γίνεται ξένο Οποίος δημιουργεί καινοτομεί και οποίος καινοτομεί κάνει πολιτισμό
Mary kab

Ανώνυμος είπε...

As I was watching the film my personal stories came to the surface ,stories of loss I had long hidden in myself .I was diving into a beautiful oblivion full of strong emotions happy and devastating at the same time There were times I felt like crying and others I felt like smiling.Thank you for this generous film
Claire

Ανώνυμος είπε...

Η γκόμενα έχει ωραίο κώλο.

Ανώνυμος είπε...

Hold me was very inspiring from its substance and text. Cinematographically it had great moments, but still lacking a little on a concept. It΄s very good to get hold on something positive. It did me really good. Hold me was visually very strong piece of work. I must admit that I didn΄t quite get in terms with the over-melo-dramatic genre it was all placed.